::bashgah:: - دستگاه هاي رقص آور(1)/ كاظم قاضى زاده

امام خمينى, ضمن اشاره به متن ياد شده و به تعريف طريحى, به چند تعريف ديگر, كه بيشتر متأثر از حكم شرعى غناست, اشاره مى كند:

(صوت ترجيع مطرب, يا آنچه در عرف, غناست, گرچه مطرب نباشد. صداى لهوى. صداى اهل فسق و گناه. آنچه با مجالس لهو سازگارى دارد. آنچه با آلات لهو و لعب سازگارى دارد. صداى آماده شده براى مجالس لهو و لعب. صداى بر انگيزاننده شهوت جنسى, صوت در بر دارنده ترجيع مطرب, صوتى كه شأن آن را دارد كه در متعارف مردم, طرب انگيزد و طرب آن, سبكى آور است, به گونه اى كه عقل را در آن حالت زايل مى كند. صدايى كه حسن ذاتى دارد (گرچه به مقدار كم). و شأن آن را دارد كه براى متعارف مردم, طرب انگيزد.33)

شيخ انصارى نيز, نظر به حرمت مطلق غنا دارد; امّا از سخن ايشان فهميده مى شود كه: صوت لهوى باطل, حرام است; از اين روى, آشكار ادعا دارد: اگر دايره صوت لهوى باطل, نسبت به غنا, اعم, يا اخص باشد, فقط همان دايره صوت لهوى باطل, حرام خواهد بود, نه غير آن. البته در نظر ايشان, غنا, يعنى صوت لهوى باطل. وى, مفهوم آواز و صوت لهوى باطل را, در همه نمونه هاى غنا, محقق مى داند41.

2 . در اين ديدگاه, غنا حرام نيست, مطلقاً. حرام گناهان و حركتهاى فساد انگيز و شهوانى است كه در پيرامون آن انجام مى شود.

در اين ديدگاه, آنچه حرمت دارد, ميگسارى, اختلاط زن ومرد, شهوترانى و… است كه با غنا در آميخته اند و آن را همراهى مى كند. نهى از اين امور, مجازاً به غنا تعلق گرفته است.

محدث كاشانى و محقق سبزوارى, بر اين نظرند.

محدث كاشانى مى نويسد:

(آنچه از مجموع اخبار و جمع عرفى بين آنها به دست مى آيد, حرام بودن غنا و پيوسته هاى آن, مانند: مزد بر آواز خوانى, تعليم, تعلم, شنيدن,خريد و فروش ابزار, به غناى دوران بنى اميه (غنايى كه مردان در محافل زنان دارد مى شدند و به آواز آنان گوش فرا مى دادند و زنان آواز خوان, كلام باطل بر زبان جارى مى ساختند و با آلات و ابزار لهو بازى مى كردند) اختصاص دارد. خلاصه, غناى در بر دارنده فعل حرام, حرام است, نه غير از آن.42)


::bashgah:: -
دستگاه هاي رقص آور(1)/ كاظم قاضى زاده